Önsöz

Yalnızlık olgu öykülerinde analizanların yalnızlığı yaşama (çoğunlukla da yaşayamama) tarzlarına değinilmesi dışında psikanalitik literatürde pek fazla yer işgal etmeyen bir konudur. Bu çerçevede ele alındığında, megalomanyağın yapının (borderline organizasyon) "ne pahasına olursa olsun ama ille de biri olsun"undan geçip paranoyağın "herkese karşı tek başına"sına kadar uzanan geniş bir yelpazede, ama sınırlı bir biçimde, sadece psikopatolojik boyutuyla boy gösterir. Oysa yalnızlığın psikanalizle çok daha temel ve kökleri geçmişe dayanan bir "hukuk"u vardır. 

Freud'un, Breuer ile yolları ayrıldıktan sonra kuramcı olarak içine düştüğü yalnızlık ve özellikle de (psikanalitik çerçevede yer almadığı için Fliess'in varlığı hesaba katılmazsa) kendi başına sürdürdüğü analiz bu "hukuk"un en belirgin kanıtlarıdır. Psikanalizin yaratıcısının "paranoyağın başarısız olduğu yerde başarılı oldum" ifadesi, bir yandan kendi iç dünyasına yönelen bireyi bekleyen tehlikeleri hatırlatırken, bir yandan da psikanalitik kuramın ebesinin de tüm yaratılarda görüldüğü üzere yalnızlık olduğunu bir kez daha vurgular. Bu çerçevede, psikanaliz deneyimi de, insanoğlunun kaderi olan "medetsizliği" güncelleştiren ve ötekinin yanında yalnız olduğunu farklı bir zaman diliminde tekrar yaşatıp bu kaderi üstlenmesini sağlayan bir yöntem olarak görülebilir.

Psikanaliz Yazıları'nın bu sayısında her haliyle yalnızlıktan söz etmeyi istedik. 

Levent Kayaalp

içindekiler

sunuş - Talat Parman

önsöz - M. Levent Kayaalp

yalnızlık kader, yaşam heder (midir?) - M. Levent Kayaalp

kendi başına olma kapasitesi - D.W. Winnicott / Çeviren: Raşit Tükel

yalnızlık-yanlışlık - Yavuz Erten

yalnızlık üzerine notlar - Raşit Tükel

hazdan arzuya; analizanın yalnızlığı - Elda Abrevaya

kalabalık bir yalnızlık - Ali Akay

sınırsız - Türkay Demir

bir psikanalistin bugün babalık işlevi üzerine söyleyebileceği ne olabilir? - Bernard Penot / Çeviren: Talat Parman

babalar, mahrem yabancılar - Talat Parman

spinoza ve psikanaliz - Halûk Sunat

türkçe psikanaliz